Ağaçlar Konuşabilseydi

     Humans do not see trees. They walk by us every day. They sit and sleep, smoke and picnic and secretly kiss in our shode. They pluck our leaves and gorge on our fruits.They break our branches or carve their lover's name on our trunks with their blades and wow eternal love. They weave necklaces out of our needles and paint our flowers into art. They split us into loas to heat their homes, and sometimes they chop us down just because they think we obstruct their view. They make cradles, wine corks chewing gum, rustic furniture and produce the most beatiful music out of. And they turn us into books in which they bury themselves on cold winter nights. They us our wood to manufacture coffins in which they end their lives. And they even compose the most romantic poems for us, claiming we're the link between earth and sky. And yet, they do not see us.

    Next time you walk by a tree, try to slow down and listen. Next time you walk by a tree try to slow down and listen because each of us whispers in the wind. Look at us.. We're older than you and your kind. Listen to what we have to tell, because hidden inside our story is the past and the future of humanity

    İnsanlar ağaçları görmezler. Her gün yanımızdan geçerler, gölgemizde oturup uyurlar, sigara içip piknik yaparlar ve gizlice öpüşürler. Yapraklarımızı koparırlar ve meyvelerimizi atıştırırlar. Dallarımızı kırarlar ya da sevgililerinin adını gövdemize bıçakla kazırlar ve sonsuz aşk yemini ederler. İğnelerimizden kolyeler örerler ve sanat eserleri çiceklerimizi betimlerler. Evlerini ısıtmak için bizi kütüklere bölerler ve bazen sırf  görüşlerini engellediğimizi düşündükleri için bizi keserler. Bizden beşik, şarap mantarları, sakız, rustik mobilyalar ve dünyanın en güzel müziğini yaparlar. Ve bizi soğuk kış gecelerinde gömüldükleri kitaplara dönüştürürler. Hayatları sona erdiğinde bulundukları tabutları yapmak için ahşabımızı kullanırlar. Hatta en romantik şiirlere ilham veririz, onlara göre yer ve gök arasındaki bağ biziz. Yine de bizi görmezler. 

    Bir daha ki sefere bir ağacın yanından geçtiğinizde yavaşlamayı ve dinlemeyi deneyin çünkü her birimiz rüzgarda fısıldarız. Bize bakın. Sizden ve sizin türünüzden daha yaşlıyız. Söylemek zorunda olduklarımızı dinleyin çünkü hikayemizin içinde saklı insanlığın geçmişi ve geleceği...